Ubój staropolski zwierzyny

A tu mam dowód, historyczny dowód, że ubój zwierzyny gospodarskiej poprzez poderżnięcie gardła to żaden sposób koszerny (może i jest przy okazji) ale stara metoda staropolska. Tak się ZAWSZE ubijało zwierzynę, aby dobrze ją wykrwawić. Oto wycinek relacji ze staropolskiej księgi kulinarnej:

Naprzód pawia zabij, czyli żywy zabity paw z XVI wieku:
"Jako upiec pawa, by się zdał być jeszcze żywym, gdy go na stół przyniosą. Naprzód pawa zabij, a to przepchnąwszy mu wirzch głowy aż do mózgu. Albo go zarzni w gardził, jako jagniątka zarzynają, a tak z niego krew wypuść. Rozerzniż skórę na nim od gardziela aż do ogona, odrzyż ją z niego i z pierzem aż do głowy, tę urzni pospołu z skórą, przy której i nogi zostaw w koleniech urznąwszy. Pawa samego przypraw ku pieczeniu, tak z drogim korzenim, jako z wonnymi zioły, według nalepszej umiejętności. Nawtykaj mu w piersi gwoździków, a szyje zawiń w chustkę bieluchną, wetkniż go na rożen, a piekąc go, maczaj onę chustę na szyi a nie daj jej oschnąć. Gdy go potym z rożna zejmiesz, oblecz go zaś w onę skórę jego z pierzem, posadź go piersiami na misie, a nieś go na stół. Chcesz li tedy, aby stał, na druciech go postawić musisz. Ale daleko lepiej, iż się będzie zdał, jakoby siedział. Może tak i ine ptaki przyprawiać, jako żurawie, bażanty, gęsi i kapłony, także i ine, wszakże skórę tłuczonym korzenim natrzy, albo suchym jałowcowym prochem, a to dla surowizny, by się od niej pieczyste nie plugawiło, gdy w nię przyobleczesz."

W tym świetle to całe hejterstwo w Internecie i Sejmie na temat zakazu "uboju rytualnego" i towarzyszące temu tło żydowskie jest bez sensu.

To nasi polscy przodkowie od wieków tak ubijali zwierzynę i dobrze wiedzieli co robili.

Zwierz w ten sposób ubity jest dobrze wykrwawiony i mięso jego jest wyższej jakości oraz nie psuje się tak szybko jak to nasączone krwią. Wiadomo, że krew psuje się szybciej niż mięso. Dlatego pozostawienie krwi w mięsie to błąd.